Su gibi akıyor zaman
Hayat denilen,karaya vurmuş geminin içinde
Gün batımıyla geride kalıyor yaşanan
Pişmanlıkların verdiği hüzün ile
Arkasına dönüp bakıyor insan
Düne ve dünden önceki güne
Nerede bu tatlı zaman!
Diye,feryat ediyor her cümlesinde
Gerçek kabul olunmuyor
Her satırda yazılsa bile
Yelkenler alabora oluyor
İnsan istesede,istemesede
Yürüdüğümüz yollarda aynalar
Ak düşürüyor saçımıza
Pişmanlıklara çare bulunmuyor
Kaybolduğumuz sokaklarda
“SUSKUN ŞAİR”
“GERÇEĞE ÇARE YOK”