Sen beni kendinden bıraktın yoksun.
Ne zaman özlesem yanımda yoksun.
Var iken az idin yok iken çoksun,
Karışır bütün hesaplar, “susarım”

Anlatsam halimi neler var neler;
Dost beni kınarken düşmanım güler.
Acıları çarpar neşeyi böler,
Kalanı kederle, toplar, “susarım”

Bölünür hayali kalkar dikilir
O zaman dizinin feri çekilir
Karabasan çöker aklım irkilir
Yüreğim yerinden, hoplar, ”susarım”

Neyim varsa aldın, hepsi sendeler.
Bu yüzden dik durmaz ruhum sendeler.
Bazı törpü vurur bazı rendeler,
Enini boyunu, çaplar, ”susarım”

Ben oldum sevdanın canlı mevtası.
Vuslattın gönlümün heves hevası.
Kavuşmaktır bunca derdin devası.
Kâr etmez derdime, haplar, ”susarım”       (Salih ÖZEL Evreni)