avuçlarım kekremsi göz yaşı kokar
biricik bak uzun düşüyor gölgeler
balıkçı kasabasının çıkmaz dar sokaklarına
birazdan güneşi alnından öpüp
gömeceğim kara derili denizin göğsüne
avuçlarımdan kayıp giden koca bir ömür gibi usulca…
karanlıklar istila edecek
yine tüm renlerimi can çekişerek sessizce ölecek
dudaklarımın kıyısından
ılık ıslak sıcağın derdest edilecek
yalnızlık volta atacak
buz yeşili göz bebeklerimin sapağında
parmaklıklar ardında mahkum gibi…
biricik
avuçlarım kekremsi göz yaşı kokar
düşümde bile olsa dokunamam
gül tenine gamzelerini dolduran işveli gülüşüne…
özledim
özlemek buysa özledim içim titriyor işte adını andıkça
uyurken seni seyretmeyi sıcağına kokuna sokulup uyumayı…
kadınım yürek yangınım
bir adınla birde tenime emanet sıcağınla avunuyorum
duyuyor musun adınla başlayan dualarımı
avuçlar dolusu aminlerle diliyorum seni sonsuzluğun sahibinden
duymuyor musun…
uçurumlardan atıyorum akıl ermez senli düşlerimi
seher vakti boyun bükmüş gelinciklerin narin teninden toplar mısın…
kadınım gel de bitsin özlemim
yağmurlar yağdıralım karasını yırtalım da göğün
gökkuşağının altında bağıra çağıra türküler söyleyerek gecelim …
biricik gel de
gamzelerinin çukuruna birikmiş gülüşünden koynumuza doldurup
avuç avuç yıldız diye serpelim kasabanın kasvetli göğüne
hadi gel
dirilsin senli düşlerim avludaki koca çınarın gölgesinde….
Hasan ODABAŞI