topraktan

biz topraktan var olduk su ile yoğrulduk

güneşle pişti hamurumuz delikanlı doğduk

neşede sıcak öfkede ateş kurşun oldu sözümüz

doğarken ağladık lakin yaşarken dik ve hürüz

ölürüz var olmak için teker teker uğruna vurulur

yükselir fikrimiz biz ölsekte bunu biliriz

çoğalırız güneş doğunca her sabah yanlız

batmayacak dünya büyük olsada acımız

ve kuruluruz tarin tahtına överek ecdadı

bu gün beklenmez bilki hesap kabardı

yarına giden yol dünden kapandı

vakit yok artık güneş kırmızıya boyandı

dedeler köşesinde oturur camilerin

gençlik bekliyor önünde merdivenin

kadınlar çıkmaz içinden marketin

çocuk oyunsuz içine girmiş tabletin

Nafiz Nayir (Nafiz Nayir)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.