topraktan
biz topraktan var olduk su ile yoğrulduk
güneşle pişti hamurumuz delikanlı doğduk
neşede sıcak öfkede ateş kurşun oldu sözümüz
doğarken ağladık lakin yaşarken dik ve hürüz
ölürüz var olmak için teker teker uğruna vurulur
yükselir fikrimiz biz ölsekte bunu biliriz
çoğalırız güneş doğunca her sabah yanlız
batmayacak dünya büyük olsada acımız
ve kuruluruz tarin tahtına överek ecdadı
bu gün beklenmez bilki hesap kabardı
yarına giden yol dünden kapandı
vakit yok artık güneş kırmızıya boyandı
dedeler köşesinde oturur camilerin
gençlik bekliyor önünde merdivenin
kadınlar çıkmaz içinden marketin
çocuk oyunsuz içine girmiş tabletin
Nafiz Nayir (Nafiz Nayir)