huzur

gurbete çıkmasaydı babam

ve ben köyde yaşlansaydım kendimle

toprağın neminde ıslanan dizlerim

öğlen güneşiyle ısınsaydı kemiklerim

her ikindi vakti çayımı içseydim

söyüt gölgesinde karşılıksız

bir ev yapsaydım kerpiçten

sobalıyı yaksaydım gün batınca

yatsıyı kılıp yatsaydım erkenden

tehedcüt kılıp camide kılsaydım sabahı

olmadı bunlar ve olmayacak

gurbetin sonu gelmeyecek

malın mülkün sana yetmeyecek

huzurun ne olduğu hiç bilinmeyecek