GECE 2

Gecenin karanlığında,
yıldızlara tebessüm ettim
yaradanı düşünerek.

Arasıra gelen seslere aldırış etmeden
üşümeyi iliklerimde hissettim.

Etrafımda tek tük ışıklı ev,
uykumu ilk akşamdan almışım
gece iki, canım okkalı bir çay ister.

Ne garip, herkes sanki ölmüş
ben miyim geriye kalan
sela vermek için.

Kirpi yoldan geçer karşıya korka korka
dilimden anlamıyor
anlasa gel gidip çay içelim diyesim var içimden.

Ama nafile,beni duymuyor ve de takmıyor bile
sanki geceler onunmuş gibi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.