ÇOCUK

Sonsuzluğun sırrını taşıyan bir çiçeksin,
Kim bilir bu dünyada ne çile çekeceksin!
Dünyaya gelir gelmez neden ağlarsın çocuk?

Dizlerinle sürünür, derken yürür, koşarsın,
Fidan gibi serpilip, bahar gibi coşarsın,
Bütün ihtişamınla akıp çağlarsın çocuk.

Hayatın ağırlığı çöker omuzlarına,
Harcarsın gençliğini hep yarına yarına,
Peşine bir ah çekip kara bağlarsın çocuk.

Titrer elin, ayağın, kısılır güçlü sesin,
Elem dolu günlerde tükenirken nefesin,
İki büklüm halinle yürek dağlarsın çocuk.

Halil Bektaş