AKAR GİDERİZ
Ecel gülümseyip, bitince nefes,
Bu tatlı dünyaya bıkar gideriz.
Hadi gel deyince gaipten bir ses,
Bismillah der yola çıkar gideriz.
Ölümden hiç kimse olamaz emin,
Bizi de içine alır bu zemin,
Nesep kütüğüne ata Adem’in,
Birer künye de biz çakar gideriz.
Unutup makamı, şöhreti, şanı,
Geride bırakıp binlerce anı,
Kılavuz edinip yüce imanı,
Geri kalanlara bakar gideriz.
Bitince dünyanın rızkı, nasibi,
Çıkar karşımıza tünelin dibi,
Mezar taşımızı bir kolye gibi,
Yazıp boynumuza takar gideriz.
Bu seferin sonu hazara çıkar,
Ömürler tükenir pazara çıkar,
Bitmez denen yollar mezara çıkar,
Oradan sonsuza akar gideriz.
Halil Bektaş