Gel sevgilim gel

Yağmur çiselerken,rüzgar eserken gel

Ağaçlar gazelini dökmeden,çiçekler solmadan

Güller gonca iken gel

Gönül baharında iken gel

Ümitle gel sevgiyle gel,

Kalbim boşken aşkınla gel

Güneş batmadan kapım açıkken gel

Gel,

Bu garip biçare ölmeden

Taşlar yosun tutmadan

Bülbüller ötmeden

Gönlümde kara duman tütmeden,

Gel,her zaman gel…

KEMAL BİLGİN