Yakup divana durunca
Ağlar Yusuf Yusuf diye
Züleyha aşkı bulunca
Gezer Yusuf Yusuf diye

Gökte parlayan yıldızlar
Görünce yürekler sızlar
Ardı sıra çalan sazlar
Söyler Yusuf Yusuf diye

Zindanda yanan bir ışık
O nurda ağlar bir maşuk
Züleyha denilen aşık
İnler Yusuf Yusuf diye

Yusuf sultandır Mısır’a
Her can eremez bu sırra
Züleyha sığmaz asıra
Yazar Yusuf Yusuf diye

Ne güzellik ne de şöhret
Ne makamlar ne de servet
Züleyha aşklara ibret
Satar Yusuf Yusuf diye

Her akşam güneş batanda
Asiler günah satanda
Züleyha yorgun yatanda
Düşler Yusuf Yusuf diye

Her gece duyulan sesler
Yürekte yaşanan hisler
Koynunda sevgili besler
Yaşar Yusuf Yusuf diye

17/5/13 EROL KILIÇ