o son şiirin mısraları duymalıydın…

görmeliydin
deliler gibi kumsala adını adımın yanına yazdığımı

yüzüme asırlık çerden çöpten sevinçler iliştirip
bağıra çağıra şarkılar söylediğimi görmeliydin…

bir baştan bir başa senli kokular sürdüm
kasabanın çamurlu dar patikalarına tenimden tırnak tırnak kazıyıpta….

şiir şiir seni anlattım
gece karasına mahpus prangalı deli sevinçlerime

yerle gök arasında her gün
göksuda yakamozlar toplu infazında yeniden doğduğumu

görmeliydin…

ateş oldum yandım bu kasabanın gecelerinde
küllerimden yeniden doğdum

yağmur oldum yağdım
bahara koşan dereler gibi etrafımı yıktım çağlayıp aktım…

sokak lambalarını söndürüp
her sabah kasabalı güneş yüzlü çocuklarla bağıra çağıra türküler söyledim

senli sevinçlerle bezedim bu kenti görmeliydin…

soluğum nisan tenimde kutup ayazı
ay dökülürken geceye yakamozlar koşarken göksuya

martı çığlığına nakarat
o son şiirin mısraları duymalıydın…

ne yapacağını bilmez parmak uçlarımda
koca İstanbullu hüzünleri buruşturup fırlattığı mı görmeliydin…

Hasan ODABAŞI

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.