o son şiirin mısraları duymalıydın…
görmeliydin
deliler gibi kumsala adını adımın yanına yazdığımı
yüzüme asırlık çerden çöpten sevinçler iliştirip
bağıra çağıra şarkılar söylediğimi görmeliydin…
bir baştan bir başa senli kokular sürdüm
kasabanın çamurlu dar patikalarına tenimden tırnak tırnak kazıyıpta….
şiir şiir seni anlattım
gece karasına mahpus prangalı deli sevinçlerime
yerle gök arasında her gün
göksuda yakamozlar toplu infazında yeniden doğduğumu
görmeliydin…
ateş oldum yandım bu kasabanın gecelerinde
küllerimden yeniden doğdum
yağmur oldum yağdım
bahara koşan dereler gibi etrafımı yıktım çağlayıp aktım…
sokak lambalarını söndürüp
her sabah kasabalı güneş yüzlü çocuklarla bağıra çağıra türküler söyledim
senli sevinçlerle bezedim bu kenti görmeliydin…
soluğum nisan tenimde kutup ayazı
ay dökülürken geceye yakamozlar koşarken göksuya
martı çığlığına nakarat
o son şiirin mısraları duymalıydın…
ne yapacağını bilmez parmak uçlarımda
koca İstanbullu hüzünleri buruşturup fırlattığı mı görmeliydin…
Hasan ODABAŞI