Gülistan bağlarımda, goncadan kale idin
Yıktın bugün burcunu, temel sellere kaldı

Çok acılar görmüştü yaralı, yaslı gönlüm
Kırdın aşkın sazını, feryat tellere kaldı

Öylesine yaktın ki sen beni alev alev
Artık aşk bağlarımda, meydan küllere kaldı

Belki emelin idi, beni böyle kül etmek
Bu külleri savurmak, şimdi yellere kaldı

Bir ummadık fırtına, yaktı gül bağlarımı
Yıkıldı aşiyanlar, gam bülbüllere kaldı

Otuz yıllık aşkıma, bir anda lanet kıldın
Demek o acı sözler, tatlı dillere kaldı

Ey Hıfzi bir kez daha yedin dost hançerini
Bu yaranın merhemi, hangi ellere kaldı