-Rahmetli Eşime-
Oya oya, emek emek nakışım,
Ak umudum, dal yeşilim, dikişim,
Bu ayrılık yıkılışım, çöküşüm.

Çöken bilir, çöken bilir bir, diyem,
Çok götürmez, derdin beni yer diyem.

Oya oya ak yazmaya dizildim.
Destan oldum, dilden dile yazıldım.
Arılandım,durulandım, süzüldüm.

Bundan öte sır içinde sır diyem,
Bu noktada durulmaz ki, dur diyem.

Oya oya aşk okuttum dallara,
Mevsim mevsim kanat gerdim yellere,
Gözlerimi kilit yaptım yollara.

Yollar ıssız, dilim ermez,” kar” diyem,
Sensiz kime nazlı diyem, “yar” diyem.?

Oya oya oydu beni derdin oy!
Gül yerine gül dikeni verdin oy!
Ak alnıma kara leke sürdün oy!

Sür efendim, sür sultanım, sür diyem.
Çok götürmez, bu dert beni yer diyem.

Bedihi Kâzım 1999

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.